,,Nienawidzę Sulejmana! Jak on mógł tak uczynić?"

Witajcie! Na początku chciałabym wytłumaczyć tytuł dzisiejszego wpisu. Otóż, w lutym został wyemitowany odcinek ze śmiercią Mustafy. Wówczas moja koleżanka, która również ogląda ,,Wspaniałe stulecie", napisała mi dokładnie te słowa, jakich użyłam w tytule. Dodam, że znajoma bardzo przeżywała to wydarzenie. Ja zaś reagowałam obojętnie, gdyż Mustafa nigdy nie należał do moich ulubionych postaci, a poza tym stwierdziłam, że nie warto aż tak przejmować się serialem. Po ostatnich odcinkach jednak zmieniłam swoje zdanie. Jak mam się uporać ze wszystkimi nieszczęściami, jakie spotkały Bajazyda?! Teraz również użyłabym słów z tytułu, gdybym miała opisać Sulejmana.

Po ostatnich epizodach mam następujące opinie na temat danych postaci:
1) Selim - myślę, że on doskonale zdaje sobie sprawę z tego, jakim jest tchórzem tylko po prostu stara się ukryć to przed innymi. Podczas bitwy stał bezczynnie i się wszystkiemu przyglądał, a Bajazyd dzielnie walczył w pierwszej linii. Selima ratuje tylko fakt, że ciągle liże dupę sułtanowi, wybielając jednocześnie swoją osobę i oczerniając brata. Zależy mu na tronie, bo dzięki temu ma szansę przeżyć. W ogóle nie myśli o losach dynastii.

2) Bajazyd - mój kochany i jedyny SUŁTAN. Ma wszystkie cechy, jakie powinien posiadać wzorowy władca. Jest odważny, waleczny oraz sprawiedliwy. Gdyby nie jego gniew, zapewne żyłby w lepszych stosunkach z Sulejmanem i miałby większe szanse na objęcie władzy. Moim zdaniem, Bajazyd jest najbardziej poszkodowaną postacią w całym serialu. Zawsze chciał przypodobać się sułtanowi i zyskać jego aprobatę, ale niestety nie był tak cwany, jak Selim. Żył w cieniu starszego brata.

3) Lala Mustafa Pasza - hiena jakich mało. Zupełne przeciwieństwo Jastrzębia lub Husseina. Oni w przeciwieństwie do niego są wierni Bajazydowi niezależnie od tego, kto ma przewagę. Sytuacja ze wczorajszego odcinka już kompletnie pokazała, jakim obłudnym człowiekiem jest były nauczyciel Bajazyda. Książę napisał list do sułtana, a Lala perfidnie go przechwycił i sobie przeczytał. Pewnie, czemu nie?

4) Szczurbanu Nurbanu - to dopiero (łagodnie mówiąc) wiedźma. Przyjrzyjmy się jej sytuacji. Od początku pobytu w haremie chciała zyskać władzę, a Selima upatrzyła sobie losowo. Po prostu spytała Canfedy Kalfy, kto jest najbliżej tronu i tylko ta informacja sprawiła, że zaczęła starać się o względy Selima, dlatego jej ,,miłość" do księcia jest dla mnie bardzo wątpliwa. Wszelkie intrygi ze strony tej postaci zostały uknute, żeby pozbyć się wrogów i tym samym utorować sobie drogę do tronu. Zapewne znajdą się wielbiciele Nurbanu, którzy będą twierdzić, że sułtanka robiła to wszystko, żeby ochronić siebie oraz Murata. Otóż, mylicie się. Ta kobieta nie miała powodów, aby intrygować za plecami innych. Nikt nie chciał się jej pozbyć. Ona zaś każdy spisek wymyślała z uśmiechem na twarzy. Była mściwa i zaślepiona żądzą władzy. Cieszyła się z porażek innych. Osoba, która intrygowałaby, aby się bronić, nie byłaby potem tak dumna i zadowolona, jak Nurbanu.

5) Rüstem Pasza - ajajaj, to już w ogóle szkoda gadać. Zawsze darzyłam go sympatią, gdyż był wspólnikiem Hürrem. Po jej śmierci jednak zmienił się diametralnie. W ostatnich chwilach życia Roksolany przysięgał jej, że zapobiegnie wojnie książąt. Nie dość, że wcale tego nie zrobił to jeszcze przeszedł na stronę Selima. Hürrem pewnie w grobie się już przewraca. Trochę mnie śmieszy jego teraźniejsze postępowanie. Swoją zdradę chce zatuszować pomaganiem biednym ludziom. Nie no, spoko...

6) Mihrimah - od samego początku należała do grona moich ulubionych bohaterów i to już się nie zmieni. Właściwie tylko ona ciągle była przy Bajazydzie. Wspierała brata, jak tylko mogła, czego dowodem jest fakt, że czasami przesyłała mu złoto czy też starała się ukryć jego przewinienia. To Mihrimah kazała swojemu mężowi stać po stronie Bajazyda. Matkę także do tego przekonała. Widać, jak silna więź łączy te dwie postacie. Córka sułtana bardzo przeżyła zdradę, której dopuścił się Rüstem w stosunku do Bajazyda.

7) Sulejman - moim zdaniem przestał myśleć logicznie już w tym dniu, w którym zaczął zastanawiać się nad zabiciem Ibrahima. Później łatwiej było mu mordować bliskie osoby. Jak mógł wydać fatwę głoszącą egzekucję Bajazyda? Nie znam bardziej ślepej osoby niż ,,sułtan".

Jestem pewna, że gdyby Hürrem nadal żyła, pozbyłaby się Nurbanu i nie dopuściłaby do wojny pomiędzy książętami. Podczas bitwy janczarzy pod przymusem pomogli Selimowi. Na miejscu Bajazyda powiedziałabym, że Mustafa chciałby, aby wojsko wsparło młodszego księcia. Te słowa zapewne poruszyłyby serca janczarów, którzy zawsze byli oddani w stosunku do najstarszego następcy. Gdybym zaś wylądowała na dworze szacha Tahmaspa, sprzymierzyłabym się z nim przeciwko sułtanowi, a nie jedynie Selimowi. No cóż, Bajazyd najwyraźniej nie przekonał się jeszcze, że będąc lojalnym człowiekiem, nie uzyska chcianych przez siebie skutków. 

Najpiękniejsza scena w dzisiejszym odcinku? Zdecydowanie ta, w której Ayas Pasza przysiągł wierność Bajazydowi i za niego zginął. Miło mi się patrzyło na minę rudego, kiedy mężczyzna powiedział mu parę SZCZERYCH słów.

A tak przy okazji. Niedawno pożegnaliśmy kolejną postać - Fahriye Kalfę, która (jak każdy bohater ,,Wspaniałego stulecia") miała bogatą historię. Odkąd dawna Diana zaczęła służyć Hürrem, bardzo ją polubiłam. Była silną i zarazem sprytną kobietą, która dawała sobie radę nawet z kilkoma strażnikami. Swoją drogą, to trochę dziwne, że udało jej się zabić dwóch dozorców, a jednej Nurbanu nie mogła się pozbyć. Wkurzyła mnie scena jej śmierci.

Śmieszy mnie jeszcze zachowanie sułtana, który (bez względu na to, co by się stało) ciągle bawi się tymi koralikami. Mimo napiętej sytuacji nie okazuje żadnych emocji podczas rozmowy z wezyrami czy też innymi osobami. Zdziwaczał totalnie.

Z racji tego, że jestem jakaś zmęczona, kończę ten wpis. W nadchodzący weekend pojawi się 4. część obsady naszego ulubionego serialu! Do zobaczenia!