Emocjonujący finał i podsumowanie pierwszego sezonu - cz. 1

Witam wszystkich! Kilka dni temu na TVP1 zakończyliśmy oglądanie 1. sezonu ,,Sułtanki Kosem". Wasze emocje z pewnością sięgały zenitu, bo w ostatnich odcinkach działo się aż nadmiernie wiele. Zapraszam Was do przeczytania dzisiejszej notki i podzielenia się ze mną swoimi refleksjami. Od razu mówię, że wpis będzie bardzo długi, więc postanowiłam podzielić go na dwie-trzy części. Zobaczymy, jak to wyjdzie, ale na pewno nie zmieszczę się w jednej.
Ostatni post dotyczący odcinków nosi tytuł Przewroty w państwie i kończy się tradycyjnie na mojej opinii, ale wcześniej ujętym faktem jest śmierć Mehmeda. Od momentu odejścia księcia akcja serialu nabrała jeszcze większego tempa. Kosem postanowiła pomścić własnego syna, dlatego zaplanowała ze swoimi ludźmi intrygę przeciwko Osmanowi, który przecież był odpowiedzialny za zabójstwo Mehmeda. Główna bohaterka początkowo wygarnęła wszystko nowemu wówczas sułtanowi. Powiedziała, że nie może on już nazywać jej matką, bo jego czyn (czyli wydanie rozkazu o egzekucji Mehmeda) to niewybaczalne okrucieństwo. Janczarzy chcieli za to dokonać samosądu i pozbyć się Osmana, ale Kosem stwierdziła, że władca zapłaci tronem, a nie życiem. Najpierw jednak sułtanka musiała pozbyć się kogoś jeszcze...
Wszyscy pamiętamy, że prawdziwe pochodzenie Iskendera zostało ujawnione. Na początku wiedziała o tym tylko Safiye, Humasah i Bulbul, bo przeprowadzili odpowiednie śledztwo. Celem potężnej kiedyś sułtanki było odzyskanie swoich wpływów poprzez posadzenie na tronie Iskendera. Jej córka natomiast sądziła, że zaginiony książę powinien objąć rządy nad państwem w chwili śmierci sułtana. Mężczyzna początkowo nie był zainteresowany tronem, ale kiedy Kosem wydała go świętej pamięci Ahmedowi, Iskender zapragnął zemsty. Główna bohaterka dowiedziała się o jego pochodzeniu dzięki Zulfikarowi, który sam to wiedział od Humasah. Dawny dowódca janczarów otrzymał zadanie polegające na odebraniu życia Iskenderowi, jednakże traktował zaginionego księcia jak własnego syna i nie umiał go zabić. Wywiózł zatem mężczyznę w dalekie tereny, ale po pewnym upływie czasu książę wrócił do stolicy, by nadal spiskować z matką. Również tym razem Humasah zaufała mężowi, mówiąc mu, gdzie ukrywał się Iskender. Zulfikar ponownie zaczął współpracować z Kosem, ale udawał, że sprzyja sułtance Safiye. Tym sposobem doprowadził do zaprowadzenia zaginionego księcia na statek, który wybuchł. Iskender zatem poniósł śmierć i chyba tym razem już nie odżyje.

Do Konstantynopola wrócił również wygnany wcześniej przez Osmana Haci. Z powodu srogiej zimy nie mógł ruszyć na Egipt. Kosem czule go przywitała i postanowiła działać dalej, bo Iskendera miała już z głowy.

I tutaj pozwolę sobie na wtrącenie krótkiego akapitu odnośnie postaci Iskendera. Znaliśmy go od pierwszego odcinka. Był wówczas młodym rekrutem pochodzącym z Austrii. Kiedy spotkał Kosem (która jeszcze wtedy miała na imię Anastasia), opowiedział jej o swoim życiu. Wyznał, że tak naprawdę sam nie wie, kim jest i pragnie w Konstantynopolu odnaleźć prawdziwą rodzinę. Widzowie serialu od początku pokochali Iskendera, który imponował im swoją odwagą, walecznością oraz dobrym sercem. Podczas jego pierwszego spotkania z Anastasią, młoda Greczynka poprosiła go o pomoc w ucieczce. Nie chciała wtedy jechać do pałacu. Pragnęła znów żyć jak normalna nastolatka. Młody janczar obiecał, że zrobi wszystko, aby jej pomóc. Od tamtego momentu nieustannie myślał o nowo poznanej dziewczynie, zakochał się w niej. Szybko jednak podpadł sułtanowi. W korpusie nie lubił się z innym rekrutem, Davudem, który stale go prowokował. Pewnego razu dwaj janczarzy pobili się na oczach Ahmeda. Sułtan nie ukarał nikogo, ale wezwał Iskendera do pojedynku. Wszyscy mówili zaginionemu księciu, że celowo ma przegrać tę bitwę, ponieważ walczy z samym władcą. Początkowo mężczyzna dostosował się do rad innych osób, ale Davud (oglądając pojedynek) ponownie sprowokował Iskendera. Młodego janczara poniosły emocje, więc zaczął poważnie walczyć z sułtanem, a nawet zadał mu cios. Najpierw miał zostać stracony za swój czyn, ale ostatecznie Ahmed mu wybaczył, zaczął zapraszać do pałacu, by móc częściej z nim walczyć. Prosił, aby Iskender prezentował wszystko, co potrafi, bo wtedy efekty pojedynku mogły przynosić pozytywne efekty. Sułtan zaprzyjaźnił się z janczarem. Po latach mianował go swoim szambelanem. Kiedy jednak dowiedział się o pochodzeniu mężczyzny, kazał odesłać syna Safiye do odległej prowincji. Kosem pokazała więc Ahmedowi obrazek, który Iskender trzymał u siebie w domu. Malowidło przedstawiało główną bohaterkę, a szambelan, pomimo upływu lat, wciąż ją kochał. Książę przeżył dzięki Zulfikarowi, z którym zżył się, bo spędził w jego korpusie większość dzieciństwa. Początkowo żył daleko od stolicy, ale potem zapragnął zemsty na Kosem. Stał się żądny władzy, co zbliżyło go do Safiye. Najpierw nie chciał mieć z nią nic wspólnego, bo uważał, że nie szukała ona syna, tylko księcia, którego mogłaby uczynić sułtanem. Później jednak połączyły ich te same ambicje, a nawet miłość między matką i synem. Niestety, tym razem Mahpeyker również dowiedziała się o Iskenderze, więc ponownie doprowadziła do jego śmierci.
Słuchajcie, wiem, że większość z Was zapewne zmieniła swój stosunek do Iskendera, kiedy przeszedł on pewnego rodzaju metamorfozę, tj. z grzecznego chłopca zmienił się na żądnego władzy bohatera. Musimy jednak przyjrzeć się okolicznościom. Kosem wcale nie jest taka święta, za jaką wiele osób ją uważa. Zaginiony książę przez dużą część własnego życia cierpiał, bo bardzo kochał główną bohaterkę, a niestety - mógł liczyć jedynie na ciepłe relacje z nią. Starał się przez to chronić ukochaną przed wszelkimi niebezpieczeństwami. Dwukrotnie uratował jej życie. W jaki sposób Kosem mu się odwdzięczyła? Przy pierwszej okazji posłała Iskendera na śmierć. Nie czuła nawet żadnego smutku ani współczucia. Wtedy jeszcze bardziej ją znielubiłam. Pokazała swoją prawdziwą twarz. To logiczne, że syn Safiye postanowił zawalczyć o coś, co mu się należało.

Safiye załamała się z powodu śmierci syna. Nie miała już ani jego, ani swoich ludzi, gdyż przez Kosem straciła wszystkie wpływy. Odzyskanie dawnej władzy stało się więc dla niej niemożliwe. Postanowiła zatem popełnić samobójstwo, ale nie zrobiła tego tak po prostu. Najpierw przyjechała do Topkapi. Od momentu wygnania jej stamtąd przez Ahmeda, Safiye tylko chwilowo bywała w głównym seraju. Przed śmiercią wybrała się tam, ponieważ pałac ten wiele dla niej znaczył. To właśnie w Topkapi urodziła sułtanowi Muratowi dzieci i jednocześnie stała się sułtanką. Również tam jej potęga rosła z dnia na dzień. Cała haremowa służba była wierna tylko Safiye. Wszyscy wezyrowie trzymali stronę sułtanki i politycznie ją wspierali. Kiedy już babka Ahmeda zagrzała miejsce w swojej dawnej komnacie, kazała przyjść tam sułtance Kosem. Safiye przyznała, że przegrała pewnego rodzaju bitwę, po czym oddała pierścień (należący niegdyś do Hurrem) rywalce. Później natomiast się otruła. Przed śmiercią zdążyła wyzwolić Bulbula.

Safiye pojawiła się już we ,,Wspaniałym stuleciu" jako ciężarna niewolnica Murata. Od razu wzbudziła niechęć w sułtance Nurbanu, której nie podobało się to, że blondynka została podarowana jej synowi przez Mihrimah. Safiye okazała się bardzo przebiegłą kobietą. Szybko wspięła się po szczeblach haremowej hierarchii. Urodziła sułtanowi dzieci, zyskała zwierzchnictwo nad wszystkimi członkami divanu, w tym wybitnymi wezyrami, a cała pałacowa służba podlegała tylko jej. Dopiero po śmierci własnego syna - Mehmeda - sułtanka straciła swoje wpływy, gdyż nowy sułtan - Ahmed - wygnał ją do Starego Pałacu. Safiye, chcąc odzyskać dawną władzę, zorganizowała atak na główny seraj. Próba posadzenia na tronie Mustafy okazała się jednak nieudana, a to jeszcze bardziej pogorszyło sytuację byłej Valide Sultan. Kobieta została zamknięta w lochach mieszczących się dokładnie naprzeciwko Topkapi. Ahmed celowo wybrał takie miejsce, aby pokazać babce, jak wiele straciła. Safiye miała codziennie widzieć seraj zza okna i żałować własnych czynów. Uwolniono ją dopiero wtedy, kiedy przyjechała Humasah. Ciotka władcy zorganizowała porwanie Kosem, a w odnalezieniu głównej bohaterki miała ,,pomóc" Safiye. Plan całkowicie się powiódł, po czym babka Ahmeda wróciła do Starego Pałacu. Minione wydarzenia niczego jej jednak nie nauczyły, dlatego ponownie zaczęła spiskować, chcąc posadzić na tronie odnalezionego syna. Jak się to wszystko skończyło? Tę historię już znamy.

Safiye to postać, którą niełatwo ocenić. Biorąc pod uwagę fakt, że zawsze sprawiedliwie osądzałam bohaterów, powinnam teraz napisać same złe słowa o naszej sułtance, jednakże było w niej coś, co zachęcało mnie do jej polubienia. Niewątpliwe dla nas jest to, że Safiye kochała władzę i nie chciała się nią z nikim dzielić, ale swoje dzieci również bardzo ceniła. Choć wydała Fahriye za Dervisa, w ostatnich chwilach śmierci córki poświęcała jej dużo uwagi. Wyjątkowo przeżyła otrucie sułtanki; cierpiała. W Iskenderze widziała szansę na odzyskanie władzy, aczkolwiek nie raz pokazała, że kocha go jak syna. Była bardzo wzruszona, gdy ten zaczął nazywać ją matką. Powiedziała nawet Ahmedowi, że jeśli ma już kogoś zabić to nie Iskendera tylko właśnie ją, a to świadczy o tym, iż była gotowa oddać życie za zaginionego księcia. Skoro od dawna czytacie mojego bloga to zapewne wiecie, że Kosem wielokrotnie denerwowała mnie swoim wywyższaniem się. Lubiłam Safiye również z uwagi na to, że umiała utrzeć nosa głównej bohaterce i pokazać jej, kto tu rządzi. Czasami zachowywała się zbyt brutalnie, dlatego w tej kwestii ma u mnie minusa. A co Wy sądzicie o naszej sułtance?

 

 

A co w tym czasie działo się u Osmana? Ponieważ po śmierci Mehmeda janczarzy zaczęli pokazywać swoją niechęć wobec władcy, sułtan postanowił poślubić Akile. Kobieta była córką sędziego religijnego. Syn Mahfiruze pomyślał więc, że dzięki ślubowi z wolną muzułmanką zyska uznanie wśród wojska. Wydarzenie to stworzyło jednak jeszcze większą barierę między Osmanem i janczarami, gdyż ten złamał odwieczną tradycję mówiącą, że władca turecki nie może poślubić wolnej muzułmanki. Na dodatek Meleksima poczuła się bardzo zraniona, bo to ona zawsze była najważniejsza dla Osmana. Mężczyzna zarzekał się, że Akile jest mu potrzebna tylko do polepszenia się sytuacji politycznej.

Dalszą część postaram się przygotować już na następny weekend. Mam dla Was kolejne wieści! W Turcji 1. sezon zakończył się tuż przed wakacjami, a więc minęło wiele czasu. Producenci długo trzymali nas w niepewności i testowali naszą cierpliwość. Nie mieliśmy żadnego odzewu co do nowej serii, ale niedawno pojawiły się pewne przecieki! Wciąż dostajemy coraz więcej informacji na temat 2. sezonu, a to oznacza, że powoli możemy się spodziewać jego premiery. 

Twórcy serialu udostępnili na oficjalnej stronie TIMS aż 5 zwiastunów! Każdy z nich został już przetłumaczony przez administratorki Facebook'owej grupy KOSEM WSPANIAŁE STULECIE POLSKA. Jeśli ktoś jeszcze nie miał okazji ich zobaczyć, może teraz to zrobić. 

Zwiastun nr 1: http://cw010.tunefiles.com/…/09//24//147466194697a79-720.mp4

Zwiastun nr 2: http://cw010.tunefiles.com/…/09//24//1474664155f2347-720.mp4

Zwiastun nr 3: http://cw001.tunefiles.com/…/…//11//1476176784e88b2-1080.mp4

Zwiastun nr 4: https://youtu.be/GXpTRRoIyos

Zwiastun nr 5: https://youtu.be/9Ysq_TmzEJY

Pojawiły się również zdjęcia promocyjne...

... i obsada. Tutaj także zaznaczam, że aktorów, którzy wystąpią w nowej serii, podały nam panie z grupy. Oto nasi artyści:

1. Nurgul Yesilcay (Kosem Sultan)
2. Farah Zeynep Abdullah (Farya Hatun/Sultan)
3. Metin Akdulger (Sultan Murad IV)
4. Caner Cindoruk (Silahtar Mustafa)
5. Aslı Tandogan (Gevherhan Sultan)
6. Necip Memili (Evliya Celebi)
7. Idil Yener (Lalezar)
8. Dogac Yildiz (Sehzade Kasim)
9. Ridvan Aybars Duzey (Sehzade Ibrahim)
10. Yigit Ucan (Sehzade Beyazid)
11. Leyla Feray (Ayse Sultan)
12. Uhan Cakir (Hezarfen)
13. Ferhat Ismail Demirci (Kemankes)
14. Ece Cesmioglu (Atike Sultan)
15. Hakan Sahin (Haci Aga)
16. Sener Savas (Halil Pasa)
17. Murat Atik (Rahip Cornelius)
18. Mustafa Kirantepe (Beynam Aga)
19. Semsi Inkaya (Yahya Efendi)
20. Metin Belgin (Ahizade)
21. Engin Benli (Evrenos)

To wszystko na dzisiaj, trzymajcie się!